Zeg haar: dit is een foto van je oma, je oompjes en mij Zeg haar: je oompjes zijn dood Zeg haar niet: ze zijn vermoord Zeg haar dat ze vermoord zijn Maak haar niet bang. Zeg haar: je oma was slim Zeg haar niet wat ze aangericht hebben Zeg haar: ze was moedig Zeg haar: ze leerde me koekjes bakken Zeg haar niet wat ze aangericht hebben Zeg haar iets Zeg haar: het is nu voorbij
"Thematisch wagen ze zich verder dan dit in Mortiers romans gebeurt. Met deze po
De vorige maand verschenen verzamelbundel van Erwin Mortier, Voor de Stad en de Wereld. De Gedichten tot dusver werd intussen al besproken op (hoofdzakelijk) poeëziewebsites, de vluchtheuvels der poëziekritiek in deze barre tijden, en werd ook door sommige bloggers opgemerkt. Een greep;
'EEN SENSITIEVE EN KONINKLIJKE GREEP UIT HET WERK VAN DE KEIZER"
Nu de deining van de Mechelse Belgenmop rond de kanselredes/hagepreken stilaan geluwd is, krijg Claus meer eervolle aandacht in De Mooiste Kleren, de bloemlezing die Erwin Mortier op vraag van zijn uitgever heeft verzorgd naar aanleiding van de eerste verjaardag van Caus' sterfdag. Het kloeke boek, 360 pagina's dik, grasduint in Claus' verhalen, romans, poëzie en theaterwerk.
BARCELONEES UITGEEFHUIS ACANTILADO KOOPT DE RECHTEN
Nadat eerder al Editions Fayard, dat ook het andere proza van Mortier uitgeeft, bekendmaakte de Franse vertaling van Godenslaap te zullen uitbrengen, heeft de Spaanse uitgeverij Acantilado de vertaalrechten op de Spaanse vertaling van de roman verworven.
VERTAALDE 'MARCEl', 'MY FELLOW SKIN' EN 'SHUTTERSPEED'
Erwin Mortier: 'Wat Ina doet, daar is de term "vertaling" eigenlijk ontoereikend voor. Het zou ‘hertaling’ moeten zijn. Of zelfs "hertovering". Dat is dan wel een neologisme, maar daar zijn Ina en ik als het moet niet vies van.’
UITGEVERIJ FAYARD VERWERFT FRANSE VERTAALRECHTEN VAN DE ROMAN "GODENSLAAP"
"Onmogelijk deze roman los te laten, die zich op uiterst natuurlijke manier ontvouwt en de lezer onherroepelijk meesleept door de kracht van zijn welhaast picturale evocatie, zijn bijna zelfdestructieve ironie, zijn lyrische toetsen, zijn metaforen, zijn nu eens 'klassieke,' dan weer verbluffende poëzie, een poëzie der techniek, van het goed of slecht geoliede mechanisme van het lichaam (als een machine)."
