Op Vrijdag 2 juni vond de voorstelling plaats van 'Voor de Stad en de Wereld,' de nieuwe dichtbundel van Erwin Mortier. Bij die gelegenheid droeg de Gentse stadsdichter ook het vers 'Mit Brennender Sorge' voor, het slotvers van de gedichtencyclus én een poëtisch geschenk van Mortier voor de Stad Antwerpen.Antwerps stadsdichter Bart Moeyaert nam het gedicht officiëel in ontvangst. Zijn dankrede, 'Waarom we ons zorgen moeten maken,' kunt u hier met zijn toestemming lezen. Waarvoor dank.

Waarom we ons zorgen moeten maken

Het vers vormt het slotgedicht van 'Voor de Stad en de Wereld', de nieuwe dichtbundel van Erwin Mortier.

Mit Brennender Sorge
(gedicht voor Antwerpen)

Ik dank u mijn taal, omdat ik dagelijks in uw sleetse laarzen
door de straten van Babel mag dwalen en handel

mag drijven in beurse tomaten en dadels, en dat ik Babels
magen hoor gisten wanneer wij kauwen, ik dank u

voor het gif van de poëzie.

Voor de dans van de tong op de kantelen der tanden,
voor de cimbalen en de tempelbellen,

Het boek verschijnt in een oplage van 54 exemplaren genummerd van 1 tot 54. Bij elk exemplaar hoort een suite met vier door Jan Decleir getekende en genummerde etsen en een handgeschreven gedicht van Erwin Mortier.

Begin juni 2006 verscheen bij Ergo Pers te Gent de nieuwe dichtbundel van Erwin Mortier, Voor de Stad en de Wereld. Voor deze exclusieve uitgave maakte Jan Decleir 4 etsen.

'Regisseur Peter van Kraaij en de schrijver Erwin Mortier kozen een aantal betekenislijnen als uitgangspunt en zetten die naast elkaar, als een polyfone compositie... Deze productie is een waardevol kleinood.' (De Standaard)

Op 28 april ging in Antwerpen 'Il Combattimento di Tancredi e Clorinda' in première. De voorstelling toert momenteel door Vlaanderen en Nederland. Er zijn nog voorstellingen op 30 en 31 mei, 8 juni en 7 juli. Intussen velden de eerste recensenten hun oordeel:

Gevecht om Jeruzalem (In De Standaard)

Wat zich de afgelopen dagen afspeelde op de beeldbuis, op de nieuwssites, in de krantenkolommen, lag ergens tussen collectieve hypnose en geluidloze hysterie.

Gerard Reve is dood, maar Gerard Reve kan niet sterven. Het is onmogelijk dat de sporen die hij in onze letteren, onze cultuur en in onszelf achterlaat ooit vervagen. We kunnen ons niet voorstellen hoe ons begrip van onszelf en de wereld er zou uitzien indien Gerard Reve nooit had bestaan.

Dames en Heren,
Lieve Joop,

"In de handen van deze minister en zijn, neem me nu even niet kwalijk, ondermaatse kabinet, de hele industrie van vetbetaalde marktonderzoekers en het vaak extreem middelmatige 'artistieke middenveld' dat er omheen hangt, valt die 'ziel' het lot ten deel dat Nietszche al zag in de wetenschappen van zijn tijd, 'die de ziel zodra ze haar aanraken, meteen ook kwijt zijn."
Ter gelegenheid van de bekendmaking van de Vlaamse Cultuurprijzen, in februari 2006.

Dames en Heren,